Naar #CV12 mijn PAR verbeterd :)

Dit vind ik nou de mooiste VM: de Evo-K (deze is van Peter Haan)

PAR = Persoonlijk Afstand Record

Vorig jaar heb ik met de "van Dam tot Dam tocht" 111km gereden.
Gisteren heb ik deze PAR verbeterd.

Toen ik afstapte, stond de Dst. op 115.84km. 

Max: 52km/u

Av: 23.6km/u

Voor andere mensen misschien een lachertje, maar voor mij met recht iets om trots op te zijn.
Waarom?

Omdat 9 jaar geleden bij mij CML is geconstateerd (= Chronische Myeloïde Leukemie).
Ik had toen o.a. onderstaande "record"-bloedwaarden. Deze waarden heb ik gelukkig niet tegelijk gehad.
HB: 4.4            (Hemoglobine normaal: 8.5-11.0) Actie: 3 zakken bloedtransfusie
Thrombo's: <1  (Trombocyten normaal: 150-400) Actie: 1 zak bloedplaatjestransfusie
Leuco's: 201     (Leucocyten normaal: 4-10) Actie: Chemo

Nu heb ik:
Hemoglobine: 7.6 (Nog steeds ruim onder de minimale waarde van 8.5 dus)
Thrombo's: 151
Leuco's: 4.4

De CML heb ik nog steeds, maar het gaat dus heel goed met mij.  Ik moet het echter met een beduidend lagere HB doen, dan de meeste andere mensen. HB zorgt voor het zuurstoftransport. Die is bij mij dus minder optimaal ;)
Daarom gaat "deze roeifietser" dus niet zo hard.

Bovenstaande verklaart natuurlijk niet alles, maar waarschijnlijk is dit wel enigszins de reden dat ik bij LOL bijvoorbeeld de "beperkende factor" ben wat snelheid betreft. Gelukkig rijd ik daar tussen een groep mensen die iedereen in zijn waarde laat.


Genoeg hierover. Terug naar mijn PAR.

Gisteren ben ik met de Roets in de auto naar @edberg in Apeldoorn gereden. We hadden op Twitter afgesproken om samen naar CV te fietsen. Vertrektijd: 07:30uur. Heen en terug zou voor mij ongeveer 150km worden. Dat vond ik teveel, vandaar dat ik met de auto naar Apeldoorn ben gegaan.

Ed heeft een hele mooie Greenmachine en zit daardoor ongeveer op dezelfde hoogte als ik op de Roets. Wel zo gezellig.
Ed rijdt echt ongelooflijk constant. Hij zet de cruisecontrol op 27 en dat rijdt hij dan gewoon het komende uur. Volgens mij zijn we 2 keer gestopt om iets te eten en regelmatig riep één van de twee "plaspauze". Daar maakte ik eigenlijk altijd wel gebruik van ;) en aan de bovenkant vulde ik dan het waterniveau weer aan. Ik kan ondertussen wel drinken op de Roets, maar stilstaand gaat het gewoon makkelijker.
Het was een mooie tocht. Niet heel erg zwaar, maar zoals gewoonlijk gaat het bij mij toch niet vanzelf. Ik moet er dus echt wel serieus iets voor doen. Je moet tenslotte iets over hebben voor een gezond lijf! Toch?

@casperjansen en @mavawa hadden bij de Oude IJsselbrug in Zutphen ook om half 8 afgesproken.
Eigenlijk had ik verwacht dat ze ons voor, in of net na Harderwijk zouden inhalen. Ons gemiddelde had ik geschat op 20 en dat van hun op 30. In de praktijk bleken de gemiddelden toch iets dichter bij elkaar te liggen :)
Op de Larserweg zagen we ze in onze spiegels opduiken. Leuk dat ze het laatste stuk met ons meereden.

Op het CV terrein heb ik mij eerst snel omgekleed. Schoon en droog onder-/bovenshirt, beenstukken en regenjas aan.
De regenjas heb ik gelukkig bijna niet aan gehad. Eigenlijk alleen als windjack.

Eerst gingen we genieten van een welverdiend kopje koffie. Heerlijk na 60km roetsen.

De eerste bekende was (voor mij natuurlijk) ook meteen de beste: Derk Thijs.
De "schepper" van mijn Roets. Verbazingwekkend genoeg weet deze man dan ook meteen dat ik Wim ben. Leuk, maar ik verbaas mij daar dus wel over.

Bij de stand van NVHPV zien we Ligfietsger en later ook nog @BrandweerQuest Theo. Met @QXS009 Marloes heb ik natuurlijk weer staan kletsen over Roeifiets-aangelegenheden ;) Nog veel meer bekenden en tot dan toe onbekenden zie en spreek ik deze dag. Zo heb ik blijkbaar ook kennis gemaakt met Questikel/Peter en tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik dat dus niet meer weet :(

Tijdens de 3-uurs race heb ik uiteraard goed naar de Roeifietsers en hun techniek gekeken. Mijn techniek lijkt denk ik nog het meest op die van Alco. Constant doorroetsen en de benen niet tot het uiterste strekken. Ingmar en Cor strekken echt tot het uiterste en het laatste stukje gaat ook bijna gepaard met een soort van klap. Vaak wachten ze een seconde of nog iets minder na elke slag. Derk zit er met zijn techniek een beetje tussenin, maar hij had al verteld geblesseerd te zijn; dus ik weet niet of dit zijn "normale" manier van roetsen was.
Na de race heb ik ook nog even de kans gehad om met de Roets-kanjers beter kennis te maken. Jammer dat Martijn er niet was. Vorig jaar had ik al met ze kennis gemaakt en ik Twitter ook met Ingmar, maar ik vond het erg leuk om nu echt even wat te kunnen kletsen samen. Ook heb ik Guus ontmoet. Hij is een ex-roetser. Zijn biceps is afgescheurd en roetsen gaat het dus niet meer worden. Het was echt erg gezellig. Volgens mij zijn alle Roetsers aardige mensen :)

Samen met Ed, Casper en Marc heb ik ook over de beurs gewandeld. Alles gezien en natuurlijk de nieuwe Velox2 + aandrijving eens extra goed bekeken.

Ik was van tevoren ook erg geïnteresseerd in het Cygnus-project en ja hoor, ze waren er. Nog even met Jan van Steeg gesproken en hem veel succes gewenst in Duitsland en later in de VS. Hieronder de foto's:

Jan van Steeg plaatst zijn zitje.

Veel smaller dan de Velox2.

Een groot gedeelte van de dag hebben we samen op de tribune gezeten en gekeken naar de niet zo spannende, maar wel erg-leuk-om-naar-te-kijken-3-uurs-wedstrijd.
We hebben uiteraard L@R3NZ aangemoedigd en hem over de streep geschreeuwd :)
Nee hoor, hij heeft het helemaal zelf gedaan en ik heb daar ontzettend veel respect voor. 3 uur lang racen. WOW!

Foto's:

L@R3NZ

Friend Wood

Casper probeert de oranje kap van Ymte over te nemen ;)

Fiets: Wobbly Bob 2012 Rijder: Ian Perry

Ymte

Om ongeveer 5 uur gingen we weer naar huis. Uiteraard Ed en ik, maar Casper en Marc gingen ook mee. Gezellig. Het voelde bijna als een LOL-uitje. We hebben in Harderwijk dan ook traditiegetrouw koffie met appelgebak genomen. Ik ben benieuwd welk cijfer Casper gaat geven? Ik was er echt aan toe; dus ik gaf het gebak spontaan een 8.


Op de heenweg hadden we de wind schuin achter, soms van opzij en soms schuin voor. Op de terugweg hadden we dit dus weer. Best lekker. Ik zag er van tevoren wel tegenop om 60km tegen de wind in te moeten roetsen. Dat hoefde dus gelukkig niet. De terugweg ging sowieso voorspoedig. Op één lekke band na voor Casper dan, maar die lag er echt in no-time weer op. Even een rustpauze was voor mij ook niet verkeerd. Daarvoor had ik namelijk toch een heel stuk ruim boven de 30 gereden. Lekker.


In Ugchelen aangekomen baalde ik er een beetje van dat ik het laatste stuk met de auto moest. Ik voelde mij namelijk nog heel goed en ik had die 15km nog best kunnen roetsen.

We namen afscheid van Casper en Marc en ik daarna van Ed.
Mannen bedankt. Het was weer mooi.


Vanochtend merkte ik toch wel dat ik een PAR gereden heb. 
Moe, moe en nog eens moe, maar wel extreem tevreden.