Mooie tochten met mooie fietsen :-) en een 'MIS'

Zondag 19/10 heb ik voor het eerst een tocht(je) gemaakt met mijn eega en haar 'damesroets'.
Ik heb vier jaar geleden, toen ik begon met roeifietsen, op geen enkele manier aan zien komen dat ik ooit nog eens samen met mijn vrouw een roeifietstochtje zou maken.
Het ging echt al heel goed. Tot nu toe was ze telkens alleen op pad gegaan en ik had dus nog helemaal niet gezien hoe het roeien ging. Het schakelen ging nog niet helemaal vlekkeloos, maar dat ging het bij mij in het begin ook echt niet. Ik heb een paar tips kunnen geven om een betere slag te maken, zodat je per slag meer meters 'maakt'. De snelheid gaat dan iets omhoog en je bent stabieler.

Op een bepaald punt ging mijn vrouw rechtsaf en ik linksaf. Anders werd mijn rondje echt te klein of die van haar te groot.
Uiteindelijk ben ik via allerlei omzwervingen weer op De Posbank terechtgekomen. Heerlijk.

Terug ging ik weer eens een keer via de Lange Juffer en in de 'afdaling' werd ik ingehaald door een groep motorrijders. Daar was ik wel flink pissig om, want ze haalden mij in op het moment dat ik vol op snelheid was. Op dat punt is dat toch ruim 60km/u. Dat inhalen gebeurde namelijk nogal krap en de laatste moest mij snijden om de tegemoetkomende auto te ontwijken. Op dat moment schold ik hem blijkbaar zo hard de huid vol, dat hij het ondanks zijn helm en oordoppen kon horen. Hij keek echt vol verbazing achterom en keek nog veel verbaasder toen ik hem daarna bij de volgende bocht inhaalde.
Dat was dus een echte 'MIS' (=MotorInhaalSyndroom).

Afstand: ruim 50km.

Zondag 26/10 ging ik weer op stap met de Roeifiets. Ik doe nog steeds een beetje rustig aan i.v.m. de pijnlijke pees in de linker onderarm. Het gaat goed, maar dat wil ik ook graag zo houden.

De wind kwam uit het Zuidwesten. Dus naar De Posbank :-)
Dit keer roeide ik eerst naar Dieren en net voor Ellecom ging ik via een mooi betonpaadje omhoog langs de Carolinahoeve om uiteindelijk bij Het Paviljoen uit te komen.

Het zonnetje scheen regelmatig.

Op de wegwijzer hierboven zie je ook de 'Onzalige Bossen' staan. Echt zo'n heerlijke, beetje enge naam.

'Onzalige Bossen'
De herkomst van de benaming is niet helemaal duidelijk. Het meest waarschijnlijk is dat deze afgeleid is van het Middelnederlandse woord "on-saelig" wat armzalig betekent. De grond was namelijk arm aan voedingsstoffen en daarom niet erg geschikt voor landbouw.
Bron: klik hier

Terug ging ik via de Beekhuizenseweg en de Diepesteeg. Je komt dan middenin het plaatsje De Steeg uit.

Ook nu had ik weer een 'probleem' met een motorrijder. Deze man vond het nodig om in de afdaling schuin achter mij te gaan rijden op minder dan 2 meter afstand. Heel vervelend. Toen hij mij inhaalde riep hij iets tegen mij, maar ik kon de man helaas niet verstaan. Ook nu was de snelheid redelijk hoog. Vreemd gedrag vertonen sommige mensen toch ;-)

Daarna ben ik via Laag-Soeren, Eerbeek, Loenen en Klarenbeek weer naar huis geroeid.

Hieronder een prachtig beeld van 'een rollend paard'. 40 jaar na de bevrijding aan de bevolking geschonken door de gemeente.

  
De woon-werk-route van Mooi-Geel-IsNiet-Lelijk: Het Kanaal van Dieren naar Apeldoorn of andersom ;-)