Find the way - afscheid van de 222

 Find the 'way'.

Best wel spannend om met  >40km/u naar beneden te roeien 

zonder goed te kunnen zien waar het pad is.

Het was vandaag weer tijd voor een mooi rondje (50km) over de Posbank.

Het is en blijft gewoon een erg mooie omgeving.

 En natuurlijk mag de traditionele foto niet ontbreken.

SUV

Op de heenweg rijd ik via allerlei binnendoor-weggetjes. Aangezien de hoofdweg op dit moment heftig gerenoveerd gaat worden, hebben de automobilisten deze weggetjes ook gevonden. Dit heet in gewoon Nederlands 'Sluipverkeer'. Ik heb al een aantal meldingen via de Fietsersbond gedaan, want de weg/berm ziet er echt niet meer uit. Levensgevaarlijk gewoon.

Er zitten op redelijke afstand een paar auto's achter mij en aangezien ik met een lekker gangetje van tegen de 30km/u rijd, maak ik mij daar niet zo druk over. Ik sla linksaf en de auto's gaan mee.

Vanwege de enorme aantallen auto's (het sluipverkeer) is de berm volledig aan gort gereden en er ligt dan ook enorm veel modder aan de zijkant van/op de weg. Ik ben dus wel gedwongen om op enige afstand van de berm te rijden, anders moet ik door die glibberige modderzooi rijden.

De automobilist achter mij is hier niet zo blij mee. De bestuurder probeert mij een paar keer in te halen. Telkens als er een mogelijkheid is, komt er een tegenligger aan. Ik kan gewoon doorrijden, maar de auto's achter mij moeten bijna stapvoets rijden vanwege de slechte bermen en de vele modder. Ik 'loop' dus iedere keer 'uit' en als ze weer dichterbij zijn, zit er of een bocht in de weg of er loopt net iemand of er komt weer een tegenligger aan. Dit duurt uiteindelijk maar een paar honderd meter en dan slaat de bestuurder linksaf, terwijl ik rechtdoor rijd.

Blijkbaar zit er achter die eerste bestuurder een nog iets ongeduldiger exemplaar. Deze rijdt in een behoorlijk uit de kluiten gewassen SUV. Thuis heb ik het kenteken gecontroleerd en het blijkt een Renault Koleos te zijn. Gewicht: 1697kg.

Nadat de eerste auto is afgeslagen gaat de weg nog 50m rechtdoor en daarna gaat de weg met een bocht van 90 graden naar rechts. De SUV rijdt behoorlijk kort achter mij, maar de berm is hier erg breed en nog niet zo kapot gereden. Zie de foto hieronder.

Ik verwacht dan ook dat de man mij gewoon zal inhalen, maar dat gebeurt niet. Hij komt telkens dreigend dichterbij met behoorlijk veel motorgeluid. Ik fiets met een brilspiegeltje; dus ik zie hem ook ieder keer komen. Dan gaat meneer toeteren. Hij vindt dus duidelijk dat ik in dat modderige randje (op de foto links) moet gaan fietsen. Blijkbaar kan hij niet met die enorme auto, die eigenlijk speciaal voor het terrein is gemaakt, de berm in (op de foto rechts). Ach ja, de banden zouden ook eens vies kunnen worden.

Ik besluit om maar eens te doen wat ik wel eens van anderen heb gehoord. Ik stop midden op de weg en ga vragen wat de man nou eigenlijk wil. Zijn eerste reactie is: doe niet zo agressief. Ik heb inderdaad wel een keer met mijn arm een zwaaiende beweging gemaakt om hem erop te wijzen dat hij niet zo kort op mijn wiel moest gaan rijden en ik heb een keer flink boos achterom gekeken. Ik begrijp dat dit ongelooflijk agressief kan overkomen ;-)

Om een lang verhaal kort te maken, het komt erop neer dat ik gewoon aan de kant had moeten gaan. Hij vond dus inderdaad dat ik best in dat modderige strookje had kunnen gaan rijden.

Ik heb de beste man toch maar even gewezen op de gevaarlijke situatie waarin hij mij gebracht heeft door zo kort naast en achter mij te gaan rijden. Volgens hem viel dat allemaal best mee. Tja, zittend in een auto van bijna 1700kg zul je daar ook wel niet veel van merken. Ik heb hem ook nog maar even gezegd dat hij wat mij betreft zijn auto als een wapen aan het gebruiken was, want ik voelde mij echt enorm bedreigd door dat ding zo vlak achter mij.

Sommige mensen zullen zich misschien afvragen waarom ik niet eerder gestopt ben, maar dat kon eigenlijk niet aangezien er zoveel modder op de weg ligt en de berm vooral uit gaten bestaat. Het is niet echt mogelijk om daar met de fiets te gaan stoppen. En met een auto zo vlak achter je voelt het nou ook niet echt veilig om zo maar te gaan remmen en stoppen.

Ik heb de man ook nog gezegd dat ik zijn gedrag nou niet zo'n goed voorbeeld vind voor zijn jonge dochtertje dat op de voorstoel zit.

Als ik er even vanuit ga dat deze automobilist al vanaf het begin achter mij heeft gereden, dan ging het om maximaal 600m. Tja, je moet wat als je in een grote SUV rijdt ;-)

Ik ben uiteindelijk verder gereden en na zo'n 100m kwam hij met enorm veel gas en een brullende motor door de berm langs mij heen gedenderd. 300m daarna ging ik rechtdoor, hij was linksaf geslagen.


222

1 jaar, 3 maanden en 1 dag heeft de '222-damesroets' bij ons naast mijn 209 gestaan.

Helaas mocht ik van mijn vrouw een ander baasje gaan zoeken voor de 222. Vanwege slijtage in het kraakbeen is het voor haar niet meer mogelijk om pijnvrij te roeien.

Ze roeit nog wel steeds op de indoortrainer de Concept2. Als dit te pijnlijk wordt, dan kan ze gewoon stoppen, afstappen en gaan douchen. Met de 222 moet ze toch altijd maar weer zien hoe ze thuiskomt.

Jammer. Ik had me echt verheugd op het maken van tochtjes met z'n tweeën. Tijdens het roeien zie ik zo vaak mensen gezellig samen onderweg zijn. En ik ben meestal alleen. Dit klinkt zieliger dan ik het bedoel, maar het is wel zo. Gelukkig zijn we samen vaak op andere manieren samen en gelukkig.

Pauzemomentje op één van onze weinige tochtjes.

Nieuwe Eigenaar

De mail van A. G. te W. bleek in de Spam te zijn terechtgekomen. Zijn bod is wel het eerste bod.
De advertentie staat op dat moment nog maar een paar uur online. Daarna krijg ik nog 5 serieuze bieders/kopers. Ze hebben allemaal pech. De eerste bieder werd gisteren ook de koper.
Ik wens hem veel plezier met zijn nieuwe aanwinst.


Tot de volgende keer maar weer.