CV16: I went to Hell..........

..........but ended up in a Heaven called CycleVision.


De Heenweg

Mijn route naar CV16 ging namelijk via Ugchelen en Garderen naar Nijkerk. In het midden van deze Biblebelt ligt het plaatsje Hell. Geweldig, ik heb het niet verzonnen. Een heerlijk plaatsje om langs te rijden en dat deden wij dan ook  ;-)

Via Almere Haven (koffiepauze) reden we naar Muiden en Diemen om uiteindelijk via een stukje binnenstad in Amsterdam Sloten uit te komen. Hulde voor Casper die dit laatste stuk als een echte captain voor zijn rekening nam.

De meeste regen viel tijdens de koffiepauze, kijk dat noemen wij bij LOL nou een strakke planning.


De Camping

Cycle Vision zou dit jaar alleen maar bestaan uit wedstrijden. Geen beurs of probeerparcours. Blijkbaar is dit niet eens echt een kwestie van geld, maar meer een kwestie van willen. In dit geval wilden blijkbaar de fabrikanten niet echt. Tenminste, dat is wat ik heb gehoord. Want ik heb deze CV veel gehoord en ook veel gepraat. Dat is namelijk voor mij vooral CV. Mensen ontmoeten. Bekenden, maar ook vooral onbekenden. Het leuke is dat die dan volgend jaar niet meer onbekend zijn, maar ook bij de groep bekenden horen.

Mijn vrijwilliggers-taakje (geen spelfout) zou dit jaar bestaan uit het 'beheren van de camping'. Leek mij leuk, geen idee wat ik moest doen. Ik zou deze taak samen met Marnix op mij nemen. Marnix bleek ziek te zijn. JoyceD nam zijn taak over. Waarschijnlijk was dit ook veel gezelliger dan met Marnix. Sorry Marnix. Dankjewel Joyce  :-)

Toen wij aankwamen en de tent gingen opzetten, ging het opeens ongelooflijk hard regenen. Net op tijd had ik de haringen in de grond en kon ik mij in de tent installeren. Na de ergste bui gingen Edwin, Casper en ik ons melden in de kantine bij de Campingbeheerder van de vrijdagavond. Die bleek er officieel niet te zijn. Uiteindelijk namen Mark en ik die taak op ons. Of Joyce 's avonds ook nog heeft geholpen weet ik nu even niet meer. De volgende dag in ieder geval wel. Volgens mij heeft zij toen echt overal geholpen.

 Mijn Lightning 2 tentje

 Mijn XS-je staat ook onder een tentje

Van Joyce kreeg ik dan ook op zondag het 'Klote-klusje' om water naar de baanbewaking te brengen. Waarom die mensen zelf niet genoeg water mee hadden genomen, was mij op dat moment een raadsel.
Ik had, achteraf gezien, echter geen leuker klusje toebedeeld kunnen krijgen. Ik mocht met een prachtige Trike, die ene met erg mooie carbon spatborden van Gerrit Tempelman, tegen de rijrichting in op de baan rijden. Dat was dus echt heel spectaculair. Ik reed vooral in het gras, want op de baan was te gevaarlijk.
Met mijn oranje hesje aan, was ik uiteraard voor iedereen wel herkenbaar als vrijwilligger/organisatie.

Vrijdagavond hebben we 'buiten de deur' gegeten. Een heerlijk visgerecht zonder look. Ik had mijn regenpak aangetrokken. Casper en Edwin waren echter behoorlijk nat geworden, tijdens de wandeling naar het restaurant. De rest van de maaltijden hebben we in de kantine genuttigd samen met alle andere ligfietsers. Ook dit is altijd ongelooflijk gezellig. Gewoon lekker bij mensen aanschuiven en heerlijk over van alles en nog wat praten, maar natuurlijk vooral over fietsen.

Door mijn vrijwilliggers-taakje leerde ik nog eens een aantal mensen kennen. Ik moest namelijk controleren of ze betaald hadden voor de camping en als ze ook voor het eten hadden betaald, dan kregen ze een blauw polsbandje. Uiteraard moet je mensen dan soms naar hun naam vragen en meestal stelde ik mij dan ook zelf even netjes voor. Peter Coppens reageerde daar bijvoorbeeld erg leuk op toen ik hem later iets vroeg. Ik zei: "Peter Coppens, hoe ging de race?" Hij zei toen: "Wim Huisman, het ging heel goed." Grappig, dat hij dat nog had onthouden.

Al dit soort gesprekken en contacten maakt CV voor mij tot wat het is en ook zou moeten zijn. Daar is geen beurs of probeerparcours voor nodig. Gewoon een camping die tussen de kantine en de racebaan ligt. Geweldig. Beter had het niet geregeld of gepland kunnen worden. Niet ergens achteraf op een veldje, maar in het midden van alle activiteiten. Prachtig. Ik heb weer genoten.



De Wedstrijden

Sarah heeft volgens mij 3 uur lang gelachen

 De Gestroomlijnden

Veel verschillende en erg mooie Fietsen

 Ralf Golanowsky  Toxy ZR

 Clément Pillette

 Nici Walde

 Cees en Matthijs

 Werner K ???

 Joop en zijn vrouw waren er ook

 Tero Haapanen

 Brian Robertson  Bachetta Giro

QuattroVelo

De lezing van Allert over de QV

De Terugweg

Op de heenweg reed ik samen met Edwin en Casper van onze Ligfietsclub LOL. Op de terugweg met dezelfde Edwin en Casper en met nog een aantal andere leden: Nico, Pieter Jan, Bas, Paul, Arjen, en Marc. Ook reden mee Frank (onze voorrijder op de terugweg) en een Duitse gastrijder genaamd Gerd.

Deze terugweg was onze jubileumrit. LOL bestaat namelijk 5 jaar. 
Precies 5 jaar geleden op 3 juli 2011 reden Casper en ik de eerste LOL-toertocht.

Frank beloofde ons een mooie route die niet door de binnenstad zou gaan, want met 11 rijders zou dat wel eens voor problemen kunnen zorgen. Hij kwam zijn belofte meer dan na. Het werd een prachtige route en vaak had ik het idee dat ik ergens op het platteland ver buiten de hoofdstad van Nederland aan het fietsen was. Er zat één nadeeltje aan zijn route, het was iets om. Het leek wel 15 kilometer om te zijn, maar uiteindelijk bleek dit in het echt reuze mee te vallen.

De mens is een gewoontedier en daarom gingen we ook op de terugweg in Almere Haven pauzeren. Dit zou de laatste pauzeplek worden; dus moest er toch wel iets gegeten worden. Naast de koffie, cola en appeltaart kwam er dan ook een heerlijk portie zoute friet op tafel. Daar had ik op dat moment wel even behoefte aan.

De rest van de route zou Frank niet meerijden, want hij moest linksaf naar Dronten.
We zouden echter het tweede deel van onze jubileumtocht ook zonder de captain gaan rijden. Ik had hier niets van meegekregen en was dan ook oprecht verbaasd toen ik Casper zag opstaan om te vertrekken.
Gelukkig is LOL geen zinkend schip en blijken er altijd weer mensen als captain te willen fungeren.
Zelf had ik ook de route in mijn MIO zitten en dus konden we nog even heerlijk op het terras genieten van onze friet en cola.

Op z'n LOL's hebben we het tweede deel gereden. Heerlijk. Mannen bedankt.



Dit bericht is een weekje later dan gepland geschreven. De afgelopen week was mijn laatste en dus erg drukke (school)week. Vandaar.