De afgelopen weken heb ik diverse tochten met de roeifiets gereden.
Met de XS rijd ik weer gewoon 4x per week mijn woon-werk-verkeer ritjes van 14km enkele reis.
Morgen ga ik weer deelnemen aan de maandelijkse LOL-toertocht. Het aantal aanmeldingen is al lange tijd niet zo laag geweest. De meeste mannen gaan morgen waarschijnlijk een rustdag nemen na de RIJS-tocht van vandaag.
Ik moet toch nog even terugkomen op één van mijn vorige blogberichten. Klik hier.
Wat is er gebeurd?
Ik had de stoel aan de achterkant iets laten zakken en aan de voorkant iets hoger geplaatst. Het proefrijden beviel erg goed, maar in de ritten daarna merkte ik toch dat ik te vaak met mijn knieën de bovenkant van de body raak.
Wat nu?
Ik heb de achterkant zo gelaten en de voorkant één gaatje hoger vastgemaakt, waardoor de stoel juist iets lager in de fiets komt. Er zaten sowieso al meerdere door mijzelf geboorde gaten in de 'stoel-ophangplaten'. Ik kon dus gewoon de stoel één gaatje 'opschuiven'.
Uiteindelijk heb ik toch ook de trapas een kleine centimeter naar voren geschoven en dat bevalt mij tot nu toe erg goed.
De stijvere vering bevalt mij trouwens ook nog steeds erg goed. Ik moet een paar keer op mijn route een weg inslaan met van die schuine betonplaten, die moeten aangeven dat de weg eigenlijk moet worden aangemerkt als een uitrit. Begrijpt iemand wat ik bedoel?
Met de oude veren tilde de XS dan vaak een wieltje op. Nu niet meer.
Ik heb het nog eens goed aan Theo van velomobiel.nl nagevraagd, maar kortere en stijvere veren zorgen inderdaad voor een betere wegligging. Het gaat er dan vooral om dat de fiets minder ver 'inveert' en daardoor minder snel in de buurt komt van het 'omslagpunt'.
Hoe dan ook, ik ben er nog steeds blij mee.
Het volgende bericht zal wel na de LOL-tocht verschijnen. Tot dan maar weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten