Make CV great again

CV2017

Mocht iemand de titel in de praktijk willen brengen, dan moet diegene misschien de tips en ideeën op het blog van Paul lezen en eventueel in de praktijk gaan brengen. Klik hier

CycleVision wordt tegenwoordig ook Het Zomertreffen genoemd. Vind ik prima, want dat is het namelijk ook voor mij. Ik tref er veel bekenden en soms ook nog ergens een onbekende. 

Ik tref er de camping, de wedstrijden en mooie fietsen. Ik heb niets met het Herfst- en Paastreffen, want daar is wat mij betreft 'het socializen' het enige doel.

Bij dit Zomertreffen staat toch nog steeds het rijden van de wedstrijden centraal. 

Er waren ook nog een paar lezingen, helaas viel ik bij de lezing van onze oud-voorzitter bijna in slaap (ik was blijkbaar niet de enige) en miste ik (net als Paul) die van Paulus. 

Verder vond ik dit CV weer erg gezellig en leuk. Om een mede-LOL-er te quoten: "Jij kletst ook met iedereen." Mijn reactie: "Maar ik ken ook bijna iedereen." Als ik naar links kijk, dan zie ik mensen die ik ken. Maar ook als ik naar rechts, naar voren of naar achteren kijk. CV is voor mij een feest der herkenning, maar daar ben ik zelf ook heel actief in geweest. Nog steeds trouwens, want ook nu heb ik weer mensen gesproken die ik nog niet kende en had ik mij weer aangemeld als 'vrijwilligger'.

'Vroeger' was alles beter, vinden sommige mensen. Ik niet. Vroeger was er veel anders. Dat is wel zo. CycleVision was groter, leuker, spannender, enz. Misschien is dit ook wel zo, maar er komen ook maar erg weinig ligfietsers kijken. Misschien kan iedere thuisblijvende ligfietser zich ook zelf eens achter de oren krabben. Als er meer mensen komen, dan wordt dit evenement namelijk sowieso voor alles en iedereen interessanter. Dit gaat natuurlijk 'een kip en ei verhaal' worden, want wat is de reden? Eigenlijk heb ik echt geen idee. Komt dit door de tijdgeest, is CV echt te saai of zijn mensen niet meer geïnteresseerd in ligfietsen.

Dus.....heb je ideeën? Toon initiatief en ga er iets aan doen!

En nu CV2017.

 4x Strada

De Heenweg

Wind, wind en nog eens wind. Maar ja, daar heb je in een VM toch geen last van?

Ik wel, als je constant moet optrekken en eerst de Veluwe moet overwinnen.

Casper had een nieuwe route gemaakt. We zouden dit keer niet via de polder gaan, want vorig jaar was het laatste stuk door de stad erg lang. Het was toen ook erg druk en we waren maar met z'n drieën. 

Dit keer vertrokken we met z'n vijven. 4x een Strada en 1x een XS.

 De Eem

Casper: gele Strada

Paul: gele Strada

Edwin: witte Strada

Thomas: blauwe Strada

Wim: witte XS met een zwarte streep op de neus.

Het was prachtig weer.

De route ging via Ugchelen-Voorthuizen-Nijkerk-Hilversum-Kortenhoef-Vreeland-Abcoude-Amstelveen-Het Amsterdamse Bos- Sloten

 De Vinkeveense Plassen

Afstand: 120km

Ongeveer om half 2 vertrokken we en om 19:00uur reden we het kampeerterrein op.

Ik was niet extreem vermoeid, maar ik had wel zere voeten. Dat blijft toch problematisch met het fietsen. Met het roeifietsen heb ik nooit last van dit probleem.

Het Verblijf

 De mannen van LOL: Casper-Edwin-Paul-Thomas

De tentjes werden snel opgezet. Paul was opeens al klaar met douchen, daarna Edwin en Casper ook. Ik was links en rechts aan de praat geraakt en ging dus iets later douchen :-)

 De fietsen van LOL

We gingen eten bij hetzelfde restaurantje als vorig jaar. Klik hier

Dit was weer erg lekker en ook erg gezellig. Casper, Edwin en Paul hadden dorst en de 'vaasjes' verdwenen in hoog tempo in de dorstige kelen. Thomas deed het iets rustiger aan en ik was 'de BOB' en dronk braaf mijn colaatjes. Mijn suikergehalte moest namelijk wel weer op niveau gebracht worden ;-)

 Gezelligheid kent geen tijd  ;-)

Na een gezellige nazit bij de tent, ging iedereen naar z'n eigen tentje. Ik heb die nacht redelijk goed geslapen. Dat vond ik wel fijn, want meestal slaap ik de eerste nacht ergens anders niet zo goed.

 De camping van dit Zomertreffen

Zaterdagochtend regende het eerst flink. Daarna was het best goed te doen. 

Gelukkig had ik wel een lange broek meegenomen. 

's Middags melden mede-LOL-ers Bas en Emil zich. 

Zij hebben de tocht naar Amsterdam op de open ligger ondernomen. 

Voor Emil bleek dit toch iets te veel van het goede te zijn en hij besluit 

om zondag met de trein terug te gaan. 

 De fotograaf gefotografeerd

 De Wedstrijdleiding

 Casper is klaar met de 3-uurs-race

Respect

 Een prachtige Troytec

Klik hier (FB)

 

Om 13:00uur mag ik aan de slag als vrijwilliger. Ik had mij namelijk opgegeven om bij de Informatiestand te staan en ik had mij ook ingeschreven als 'Host'. 

Hoe dat ging? Nou, er was echt helemaal niets te doen. We waren met z'n vieren bij de Informatiestand ingedeeld. De twee mannen, die vanaf het begin achter de stand stonden, vermaakten zich prima en ik heb daarna toch mijn andere taak nog kunnen uitvoeren. Er stond namelijk iemand heel geïnteresseerd bij een Roeifiets te kijken en ik heb deze man uitgebreid verteld over dit prachtige fitnessapparaat. Was dus toch best een leuk taakje.

 Het is toch wel DF dat de klok slaat met de wedstrijden.

De Terugweg

Iets voor half 3 vertrekken we. Al na 100m hangt Casper half uit zijn fiets om te luisteren en ook Edwin wordt gevraagd om te kijken en te luisteren naar 'iets'.

Na een paar kilometer blijkt Casper een leegloper te hebben. Na het vervangen van de biba gaan we echt op weg. Casper en Edwin rijden voorop. Paul en ik vinden namelijk dat zij dat heel erg goed kunnen. Met een MIO die constant de route gaat herberekenen zou ik ook echt niet voorop hebben kunnen rijden. Ik ga toch maar serieus op zoek naar iets nieuws.

 Open Ligger Bas rijdt ook mee op de terugweg.

We rijden eigenlijk dezelfde route als op de heenweg, maar dan andersom. 

Voor mijn gevoel zijn we wel veel sneller Amsterdam uit, 

dan dat we vrijdag erin waren.

  

Met een heerlijk windje in de rug gaat het echt super lekker. De One-banden lopen echt licht. Regelmatig zie ik dat anderen naast mij gewoon de pedalen aan het rondtrappen zijn, terwijl ik heerlijk aan het (uit)rollen ben. Dit gebeurt te vaak om toeval te zijn. 

In Voorthuizen gaan we even eten en daar was ik ook wel aan toe. 

Daarna kan ik er weer tegen en is het nog ongeveer 2 uur fietsen.

Ik houd iets meer afstand, zodat ik na een hellinkje lekker kan uitrollen.

 Als je achter Paul fietst, dan lijkt dit net een gezichtje.

Ik heb deze dag blijkbaar goede benen, want zelfs de laatste 20km kan ik nog flink doorfietsen en zelfs versnellen als ik dat wil. Ik ben er dan ook echt van overtuigd dat ook dit een gevolg is van de lichtlopende One-banden.

 Weer een plaspauze

En weer een leegloper

Afstand: weer 120km

Zo, dat was mijn verhaal over CV2017.

Wat het volgend jaar ook gaat worden, ik zal er weer bij zijn.

Want hoe gaat dat gezegde ook alweer? 

Oh ja.

"Hoe meer zielen, hoe meer vreugd."