Ik had echt zin om een rondje Posbank te gaan doen. Het zijn uiteindelijk ruim 60 kilometers geworden.
Het heuvelop rijden ging mij dit keer iets minder gemakkelijk af. Geen idee waarom, misschien toch de lagere temperatuur?
Eenmaal aangekomen bij het Paviljoen De Posbank heb ik echt genoten van het uitzicht en van het heerlijke zonnetje. (www.architectenweb.nl/aweb/projects/project.asp?PID=2872)
Vanaf de Posbank heuvel af ging het weer lekker hard. Het is eigenlijk jammer dat er zoveel bochten zijn. De weg was namelijk op veel plekken nog behoorlijk nat en daarom moest ik regelmatig flink remmen. Dat is dus echt geen probleem met de Thys 209. Je kunt snoeihard remmen en het voelt geen moment onveilig. Met deze roets is het sowieso heerlijk om hard te roetsen, de 209 heeft namelijk een super stijf frame en voelt bij hoge snelheden nooit zwabberig of onzeker. Ontspannen en heel rustig roetsen is ook heerlijk om te doen en daar kan ik dan ook geweldig van genieten.
Bij een spoorwegovergang en de daaropvolgende verkeerslichten zag ik telkens dezelfde racefietser. Bij de spoorwegovergang stond hij vooraan en was daardoor een stuk sneller weg dan ik. Bij de verkeerslichten had hij geluk, ik moest wachten. Hij ging rechtsaf en ik ging rechtdoor. Blijkbaar moest hij toch dezelfde kant op als ik, want bij het kanaal reed hij een kleine 100 meter voor mij. Al snel zat ik kort achter hem en was ik van plan om hem te "rissen", maar opeens ging hij een parkeerplaats op en voelde het niet meer als een echte RIS. Ik was hem echter nog niet voorbij of hij draaide weer de weg op en kwam achter mij aan. Was hij nou van plan om mij te gaan "rissen" (roeifiets inhaal syndroom)? Nou dat moest hij dan maar proberen, ik heb gewoon heerlijk ontspannen geroeid met een snelheid die net boven de 30km/u lag. Blijkbaar was dit toch te hard voor hem, want de afstand werd alleen maar groter. Achteraf vind ik het toch een echte RIS.
Het laatste stuk begon het toch wel flink koud te worden, maar ik kon het niet laten om een paar foto's te maken van de zonsondergang. Toen ik thuis kwam heb ik een heerlijke douche en daarna een lekker kopje koffie genomen.
Het blijft toch iets heerlijks om te doen: roeifietsen.
Mooie foto's, helemaal die laatste!
BeantwoordenVerwijderenGisteren was het iets zachter weer dan vandaag. Casper en ik hebben zo'n 90-100 km gefietst (vanaf Lochem samen rond tot Vorden). Alleen bij Steenderen was het mistig, voor de rest - in de Achterhoek - heerlijk zonnig. Ook genieten! Helaas heb ik mijn foto's door een foute handeling verwijderd :-/
Fietsgroet,
Marc
Jammer van de foto's.
BeantwoordenVerwijderenHet is wel heerlijk fietsen in die regio.
Hallo Wim,
BeantwoordenVerwijderenLeuke blog zeg. Hoe het is om af te dalen met een roeifiets ? Roets je ook tijdens de afdaling ?
Roetsen en afdalen is geen probleem, zolang je het verzet maar groot genoeg kiest, anders roets je in het ijle en ga je zwabberen, net alsof bij een ligfiets de ketting er ineens afloopt...
BeantwoordenVerwijderenWim: Derk blijft het na 25 jaar zeggen: roetsen werkt echt wel verslavend, maar heeft (bijna) geen negatieve bijwerkingen :-)
De temperatuur speelt echt wel een rol hoor Wim, bijna iedereen rijdt in de winter ongeveer 10% trager dan bij 20+ graden...
Nog veel roetsplezier, donderdag heb ik opleiding met een slechte verbinding dus dat wordt 2 x 45km, en het weekend van 3-4 dec. ga ik naar de kerstmarkt in Dusseldorf, 2 x 150km roetsen aka genieten!
Hoi Ray,
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor het compliment.
In de afdaling roets ik inderdaad soms ook. Zo nu en dan een slag maken voelt namelijk stabieler dan alleen maar liggen.
Het is dan wel heel belangrijk dat ik op tijd schakel, want anders staat de fiets in een licht verzet terwijl ik net een flinke haal aan het stuur doe.
Dan loop je dus echt een groot risico om uit balans te raken, omdat je dan bijna geen weerstand hebt.
Ik zag dus net dat Teun bijna hetzelfde heeft geantwoord.
BeantwoordenVerwijderen