Afgelopen woensdag ben ik met de Roets in de auto naar Winterswijk gereden. Daar woont mede-roetser MartijnM en hij ging mij helpen om de aandrijfkabel om te draaien.
Voor de meeste roeiers is dit een routineuze handeling, maar ik heb dit uiteindelijk nog nooit gedaan. Mijn eerste roets verkocht ik na 1000km en toen was het nog niet nodig om de kabel om te draaien. Nu heb ik er ruim 1700km opzitten en zelfs nu was er nog geen noodzaak.
Het omdraaien van de aandrijfkabel gebeurt meestal na zo'n 600km, sommigen doen het na 1000km, maar mijn 1700km is volgens Martijn "heel netjes".
Eerst hebben we gezellig koffie gedronken en heerlijk over Roeifietsen en aanverwante zaken gesproken. Ik merk toch telkens weer dat ik het erg leuk vind om met "geestverwanten" van gedachten te wisselen. Ook tijdens de LOL-tochten valt mij dit op.
Daarna heb ik onder supervisie van Martijn de aandrijfkabel omgedraaid. Toen de klus geklaard was, twijfelden we eerst nog even of we de kabel er per ongeluk niet weer hetzelfde hadden opgelegd. Door de grotere bergsnek is het verschil van hoe de kabel erop zit toch kleiner dan met een gewone snek. Maar goed, tijdens het roetsen bleek toch wel dat ik nu meestal een ander stuk van de kabel gebruik dan voorheen.
Het is trouwens nog wel "een heel gepiel" om de knoopjes/achtjes weer los te krijgen en om de dyneemakabel door de desbetreffende gaatjes te prutsen. Hoe iemand dit in het donker en in de regen voor elkaar krijgt, is mij echt een raadsel.
Na het Roetsonderhoud gingen Martijn en ik nog een "rondje Winterswijk" roetsen.
Dit is toch echt wel een geweldige omgeving. Het is de geboortegrond van mijn vrouw en ik voel mij in die omgeving toch altijd een beetje een toerist. We kwamen langs plaatsjes met aansprekende namen als Miste, Kotten, Wolt en Meddo. Ik kende ze uit verhalen van mijn vrouw, erg leuk om er zelf doorheen te fietsen. Zelfs de Steengroeve van Winterswijk heb ik nu met mijn eigen ogen mogen aanschouwen. Mooi om te zien.
Het laatste stuk hadden we de wind weer een beetje in de rug en toen ook de zon nog even tussen de wolken tevoorschijn kwam, had ik echt het ultieme vakantiegevoel. Martijn mocht je dit lezen: nogmaals bedankt en kom gauw een keer deze kant op om tijdens een iets langere tocht de Rans' "aan de tand te voelen".
Op het blog van Wijnandt had ik iets gelezen over het maken van te snelle roetsslagen en ik probeer de laatste tijd in een iets rustigere slag te roetsen. Ik weet niet of het daardoor komt, maar ik heb de laatste week een ongelooflijke last van mijn nek. Misschien toch maar weer overgaan op mijn eigen vertrouwde snelle slagje. Wel jammer, want die iets langzamere en rustigere slag beviel mij wel goed.
Afstand: Bijna 50km
je moet je hoofd idd langer "recht" houden, simpelweg omdat je langer in de stoel ligt...
BeantwoordenVerwijderenDat is gewoon een kwestie van trainen: 10 min trage slag, dan weer 5 min wat sneller...
Ohja: een trage slag is niet hetzelfde als een "zware slag", let hiervoor op: nefast voor snelheid, en vooral voor de gewrichten!
g roets
Hoi Teun,
BeantwoordenVerwijderenIk roets altijd licht; dus dat risico loop ik niet.
Als ik rustig roei, dan maak ik meestal nog wel snelle slagen. Ik blijf dan echter na elke slag heel even achterover liggen.
Op de foto's van mijn Roets kun je wel zien dat ik er een extra neksteunte op heb gemonteerd; dus van dat liggen krijg ik geen nekpijn.
Ik denk echt dat het komt van de langzame terugslag die ik geoefend heb.
De pijn is ondertussen trouwens al weer aardig verdwenen. Goed warm houden en ik heb er van die spier en gewrichten gel opgesmeerd.
Hoi Wim,
BeantwoordenVerwijderenik heb al jaren last van schouder/nekklachten, door een verkeerde houding in m'n vorige auto veroorzaakt. 'k Heb sinds een paar maanden af en toe sportmassage van de schouderpartij, en dat begint langzamerhand te helpen.
Ligfietsen, met name het 'gewone' ligfietsen, was vroeger voor mij alleen mogelijk met hoofdsteun. Da's de reden dat ik op m'n roei3wieler ga experimenteren met een hoofdsteuntje. Als het weer voorjaar is ga ik daarmee ook experimenteren op m'n 209. Dat kan misschien ook een neksteuntje worden zoals op jouw fiets, maar eerst ga ik een hoofdsteun proberen.
Als ik binnenkort onder het mes ga, gaan m'n roeifietsen naar Derk terug voor groot onderhoud en voor aanpassingen aan Revolverring en snek om de aandrijfkabel veel gemakkelijker te kunnen vervangen/omdraaien. Zoals het nu moet, da's vreselijk...
Hallo Wijnandt,
BeantwoordenVerwijderenSucces en sterkte met de operatie gewenst.
Ik heb op al mijn ligfietsen totnutoe neksteuntjes gehad. Geen hoofdsteunen, want dat vind ik echt niet prettig fietsen. Juist de steun in de nek is prettig. Als de steun tegen het hoofd zit, dan voel je ook echt elk hobbeltje van de weg.
Die aanpassing aan de snek en de revolver wil ik ook. Als het makkelijker kan, dan wil ik dat ook.....;)
Ik denk dat ik deze zomer een keer naar Derk toe ga.