Pasen en een Treffen

In een vorig bericht had ik het al een keer over bomenkap. 

Nou, op de Posbank kunnen ze er ook wat van. 

Ongelooflijk veel bomen zijn daar gekapt. 

Enorme stukken bos zijn met de grond gelijk gemaakt. 

Is dit misschien productiebos of een goedkope vorm van bosbeheer?

Omdenken en positief benaderen dus.

Het zorgt wel voor bijzondere doorkijkjes.

Ons bestuur had bedacht dat Goede Vrijdag wel een geschikte dag voor een studiedag zou zijn.

Wat mij betreft dus niet.

Vrijdag is namelijk mijn vrije dag.

Dit is mijn uitrust- en roeifietsdag.

Ongeschikt als studiedag dus.

Helaas was de studiedag verplicht.

Het ochtendprogramma was oké, want ik kon zelf 3 workshops uitkiezen.

Vakinhoudelijk dus, want ik ga geen oersoep maken of wijnproeven.

Het middagprogramma heb ik niet helemaal meegekregen.

Te moe, hoofdpijn en echt geen zin in een musical :-( 

 De hoofdpijn en de vermoeidheid waren uiteindelijk de doorslaggevende factoren 

om niet naar het Paastreffen van de NVHPV te gaan. 

Ik was namelijk van plan om daar met de Roeifiets naar toe te rijden.

75km enkele reis.

Dat zag ik toch niet helemaal zitten.

Zaterdagochtend voelde ik mij ongelooflijk beroerd en ik was erg blij met de genomen beslissing.

's Middags ging het echter steeds beter en uiteindelijk werd het dus toch een roeifietsdag. 

Het weer hielp daarbij wel een handje. Het was heerlijk.

Na een paar kilometer reed ik net door of langs een heleboel glas.

Iets verder toch maar even de banden gecontroleerd. 

Ik was er dus net langs gereden.

Opeens hoor ik iemand vragen: "Lekke band?"

Ik draai me om en vertel wat er gebeurd is en zie een Handbiker.

Ik heb zelf ook een Handbike gehad en ik blijf dit fantastische apparaten vinden.

Dus er volgt een gesprek met Jeroen.

Blijkbaar was hij nog maar kort daarvoor achter het bestaan van roeifietsen gekomen 

en hij vond het geweldig om er één in het wild tegen te komen.

Na een tijdje kletsen besluiten we om samen verder te rijden.

Hij was weer net met het fietsen begonnen en dit was zijn eerste langere rit met de kneesit.

Daarvoor had hij (net als ik) een handbike gehad waarbij je met de benen naar voren ligt.

Hij vond deze fiets fijner, je bent dan actiever aan het sporten. Je bovenlichaam traint mee.

Dit vond ik natuurlijk erg leuk om te horen, want dat is één van de redenen waarom ik op de 209 rijd.

Zijn kruissnelheid lag zo tussen de 22 en de 28km/u. Uiteraard heb ik hem meteen uitgenodigd om aan een LOL-toertocht mee te gaan doen. In principe komt hij volgende week. Hij zal dan waarschijnlijk wel ergens afhaken, want een langere afstand ging nog niet lukken. Ik heb gezegd dat dit geen enkel probleem is.

Altijd leuk zo'n Treffen.

Bij Laag-Soeren ging hij linksaf naar Brummen en ik rechtsaf naar de Posbank.

 

 En dat was weer genieten. Heerlijk stil, weinig Grijze-E-Bikers.

Via de Beekhuizenseweg ga ik normaal gesproken voor de Zijpenberg rechtsaf richting de Brandtoren.

Nu leek het mij wel eens leuk om door te rijden. 

Net voor de tennisbanen van Rozendaal ging ik rechtsaf via de Bovenallee naar de Emmapiramide. 

Dat was even schrikken. Behoorlijk steil en een paar haarspeldbochten.

In één bocht werd ik door twee auto's ingehaald en door een motor gesneden.

Uitklikken en afstappen dus maar. Na 10 meter gelopen te hebben, kon ik weer verder roeien.

Nog nooit eerder meegemaakt, maar op een bepaald moment trok ik het voorwiel los van de grond.

Ik roeide in het lichtste verzet en reed nog ongeveer 5 km/u. Best een heftige ervaring.

Via de Koningsweg ben ik uiteindelijk toch weer bij de Brandtoren terecht gekomen.

Hieronder nog net te zien in de verte, als je goed kijkt.

 

 

In Eerbeek kwam deze over het Stoomlocomotief-spoorlijntje van Dieren naar Apeldoorn voorbij.

Na 55 km was ik moe, maar zeer tevreden en gelukkig weer thuis.

Eerste Paasdag

De oudste moet studeren --> tentamens

De middelste --> is niet fit

De jongste --> moet werken (pannenkoekhuis)

De Paasbrunch stond dus al gepland op Tweede Paasdag.

12:30 uur --> whatsappje van Nico --> Wie heeft er zin in een ritje.

Ja, ik dus.

14:30 uur bij de Bikestore in Zutphen.

Nico heeft blijkbaar al een paar maanden niet meer op zijn gloednieuwe 209 gezeten.

Het wordt dus een soort vuurdoop.

Dat het uiteindelijk een zanddoop zou worden, hadden we toen nog niet kunnen raden.

De wind was namelijk ondertussen flink aangewakkerd en bovenop de Nieuwe IJsselbrug 

werden Nico en ik ongeveer gezandstraald door dat mooie prachtige gele IJsselzand.

Ik werd een paar keer met Roeifiets en al bijna tegen de vangrail aangeblazen.

Nico is met Roeifiets en al een iets gewichtiger persoonlijkheid en had er zo te zien minder last van.

Op Nico's verzoek lasten we om de zoveel kilometer een adempauze in.

Dit ken ik nog erg goed van mijn beginperiode met de Roeifiets.

Het constant doorroeien lukt gewoonweg niet in het begin.

Dit heeft uiteraard met conditie, maar ook met techniek te maken.

Gelukkig kon ik Nico een paar goede tips geven. 

De lengte van zijn armslagkabel is nu beter en de positie van zijn stuur is nu ook gunstiger.

Tijdens één van die pauzes komt opeens de vader van Lorenz langs suizen op zijn E-bukker.

Via de whatsapp hoor ik later van Lorenz dat hij mij ook herkend heeft. 

Leuk.

Na 20 km ben ik weer thuis en heb ik wederom genoten.

Nico bedankt.