Soms zit het mee en soms zit het tegen. Het weer zat heel erg mee en daardoor kon de LOL-tocht gelukkig gewoon doorgaan. Wat zat er dan tegen? Het "wel voelen" van ondergetekende. Ik heb al dagenlang een flinke buikpijn en vanochtend kwam daar tijdens het fietsen ook nog eens een vervelende hoofdpijn bij. Daardoor ging het roetsen niet echt optimaal.
Wat natuurlijk wel geweldig was, was de enorme opkomst dit keer. Zeven rijders hadden zich via Ligfiets.net aangemeld en nummer acht had zich telefonisch bij Casper gemeld.
We gingen dus voor het eerst in het bestaan van LOL op stap met meer dan 4 personen. Toen ik de Markt opreed, stonden er al 3 Questen. Marc (gele Quest), Frank (witte Quest) en Nico (gele Quest). Na het kennismaken kwamen al snel Hendrie (witte Quest), Arjen (witte Quest)en Raymond (Alize SL) er aan. Uiteraard kwam ook LOL-oprichter Casper met zijn oranje Quest om dit legendarische moment mee te maken.
Zoals altijd vertrekken we ook deze 6e LOL-tocht tegen de wind in. Via Bronkhorst rijden we over dijkweggetjes naar Doesburg. Er staat een flinke wind en de Questen hebben het nu echt een stuk gemakkelijker dan ik op de naar verhouding toch veel hogere Roeifiets.
In Doesburg gaan we een kopje koffie drinken en een gigantische appeltaartpunt eten in Stadsbierhuys/Grand-café De Waag. Nu hebben we iets meer tijd om met elkaar kennis te maken en dat is ook wel een beetje nodig, want ik herken Hendrie bijna niet zonder zijn helm. Volgens hem is de Quest, terwijl hij even rondkijkt, toch een beetje een "oude-mannen-fiets". Het zijn niet mijn woorden, maar ik ben het natuurlijk wel hartgrondig met hem eens....;)
Na dit heerlijke verpozen, gaan we via Oeken en het Hallse pad weer terug naar Zutphen. Met de wind in de rug gaat het mij nu wel iets beter af. We rijden heerlijk over achteraf-weggetjes en onderweg is er ruim tijd om over van alles en nog wat te praten. Het gaat toch meestal wel over fietsen.....!
Bij het oversteken van een weg tikt Arjen nog even de fiets van Nico aan. De schade valt geloof ik mee. Het rijden in een groep houdt toch een bepaald soort risico in en je moet gewoon goed blijven opletten.
Na een "afscheidswoordje" van mij gaat iedereen vlak voor Zutphen weer zijns weegs.
Ik kijk nu al weer uit naar de volgende LOL-tocht op 8 januari 2012.
Ha Wim,
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal. Goed he, dat er zoveel op af komen!
En...beterschap met je klachten. Niets van gemerkt overigens, onderweg.
Hé, ik wist ook niet van je medische klachten, ook niets van gemerkt, hopelijk gaat het snel over.
BeantwoordenVerwijderenHad eigenlijk nog wel verwacht dat je de anekdote over je spiegeltje in Doesburg had opgetekend in je blogpost :)
Groet Marc
Leuk blog zeg Wim.
BeantwoordenVerwijderenHet was niet te merken aan je rijden dat je ziekerig was. Leek mij dat je zelfs het meeste wattage moest leveren van ons allemaal. Dit was de eerste keer dat ik met een ligfiets tocht mee had gedaan en ik ben het helemaal eens met je als je schrijft dat het een legendarische tocht was.
beterschap...
Raymond Koster.
Even ter verduidelijking: ik ben extreem allergisch voor look en waarschijnlijk heb ik toch iets gegeten waar het in zat. Het gevolg is een flinke en hardnekkige buikpijn. Niets echt ernstigs, wel vervelend.
BeantwoordenVerwijderen@Ray: onder normale omstandigheden kan ik toch gemakkelijker iets hogere snelheden rijden.