Je moet in balans zijn om mooi rechtuit te kunnen roetsen.
Als ik met links teveel kracht zet, dan ga ik naar rechts en vice versa.
Het stuur is namelijk niet alleen om de juiste richting te bepalen.
Het is tevens verbonden met het aandrijfmechanisme door middel van een kabel.
Om de Roets in rechte banen te houden, moet er dus in balans geroetst worden.
Een elastiek begeleidt de terugslag en zorgt voor balans met de strakke kabel.
Het principe van roetsen nodigt uit tot regelmaat. Deze regelmaat zorgt weer voor die mooie balans.
Ben ik een keer iets minder 'in balans', dan word ik dat door te roetsen.
Van het roetsen kom ik in een flow, ik noem het ook wel 'de roets-trance'.
Het roetsen geeft mij rust in mijn hoofd en kracht in mijn lijf.
Nog meer balans.
Hallo
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens.
Ik ervaar precies het zelfde.
Groeten van een nieuwe 209
'k Herken dit. Nog mooier is om al roetsend een flauwe bocht door te gaan, met net zoveel verschil in kracht tussen beide armen dat je heel exact die bocht volgt en, eenmaal die bocht uit, naadloos overschakelt in rechtdoor roetsen :-)
BeantwoordenVerwijderenDa's balans voor gevorderden...
Flauwe bochten, scherpe bochten, S-bochten, het-maakt-mij-niet-uit-welke-bochten.
BeantwoordenVerwijderen@Wijnandt: Jij snapt het.
Onvoorstelbaar eigenlijk dat het nemen van bochten zo leuk kan zijn. Ik stuur eigenlijk ook meestal door de kracht te variëren.
Het retourelastiek windt af- als het dyneema opwindt, heel gewoon.
BeantwoordenVerwijderenHeb je soms iets gebruikt Wim? (:
Mvg Mick
Zo is het en niet anders. Zelfs als je evenwicht wordt verstoord door een fikse zijwind.
BeantwoordenVerwijderen@Mick:
BeantwoordenVerwijderenIk vind de tegenstelling van het strakke Dyneema-koord en de flexibiliteit van het retourelastiek wel iets moois hebben in het kader van de balans.
En nee, ik had niets gebruikt.....of je moet mijn normale medicatie bedoelen ;)