dinsdag 1 juli 2014

#cv14 met LOL

Vrijdagochtend: alles inpakken, proefrondje gereden. Alles oké.

Alles past er maar net in.
Espresso-apparaat mee in een bidonhouder VOOR de wielkasten.
Iets voor 13:00uur komen vlak na elkaar Edwin en Arjen bij mij het erf op rijden.
Samen gaan we Thom ophalen. Thom gaat de gemiddelde leeftijd van ons LOL-groepje iets verhogen :) Hij is namelijk 72, maar nog zeer jong van lichaam en geest.

De heenweg rijden we via Arnhem en Nijmegen. Arjen heeft de route. Ik heb ze niet geteld, maar we kwamen onderweg echt ongelooflijk veel verkeerslichten tegen :(
Gelukkig was dit de heenreis.

Ergens op een brug, ergens in Nijmegen waren we opeens met z'n vijven. Een Milan-rijder kwam ons met zijn aanwezigheid verblijden oftewel hij was de weg enigszins kwijt. Richard was de reis naar Venray met een paar plaatsnamen in zijn hoofd aan het ondernemen. Wij met 3x een GPS en een geplande route, maar ja.....wij waren dan ook niet 'de weg kwijtgeraakt'.

We hebben ook nog ouderwets LOLleriaans koffie gedronken en appeltaart gegeten.

Onderweg had ik helaas weer erg vaak last van zere pezen bij mijn ('ring')tenen. In de buurt van Velp had ik de podoloog-zooltjes weer uit de sandalen gehaald, maar dat had ik dus beter niet kunnen doen. AUW!!!

Het laatste stuk van de reis zag ik echt alleen maar van die enorme varkensstallen en het stonk daar soms zo verschrikkelijk dat ik mij gewoon niet kan voorstellen dat mensen daar gezellig buiten gaan zitten om koffie te drinken.
Om ongeveer 6 uur kwamen we aan op het CV-terrein. Plekje zoeken en de tent opbouwen op het nog niet zo lang geleden met mest geïnjecteerde weiland/grasveld. Na verloop van tijd ruik je het niet meer zo goed, maar bij thuiskomst bleken de tent en toebehoren toch enigszins te ruiken.


Met z'n vieren reden we naar Ysselsteyn om te gaan eten. Ik kreeg gelukkig een gerecht zonder look, fijn dat ze daar zo goed rekening mee hadden gehouden. Daarna begon het te regenen en bij aankomst bij de tenten regende het nog steeds. Tja, wat ga je dan doen op zo'n terrein? Iedereen kroop z'n tent in en ik was zo dom geweest om nog niet eens een leesboekje of zo mee te nemen. Ed 'zat' op z'n tablet en Arjen op z'n telefoon. Ik ben toen maar gaan douchen.

Zaterdagochtend werd het al gauw heerlijk zonnig en we gingen ontbijten. Precies om 8 uur kwamen we de kantine binnen en we liepen direct door naar het ontbijtbuffet. Ik zag wel allemaal mensen zitten, maar ik had eigenlijk het idee dat zij hun eten al op hadden. Wij waren nou niet echt heel vroeg. Bleek dat wij op dat moment eigenlijk het buffet openden.......ik vroeg toch echt heel netjes of wij al een broodje mochten pakken en de man gaf daarop een bevestigend antwoord. Dus gingen wij ons ontbijtje pakken. Direct daarna stonden alle aanwezigen op en sloten achter ons aan. Oei, ze hadden dus nog niet gegeten en waren aan het wachten. Tja, dat konden wij dus ook niet weten. Er was echt geen sprake van opzet.

Ondertussen arriveerden steeds meer LOLlers op de camping. Marc als eerste, daarna Casper, Nico, Lorenz met de auto en Paul met de 'Mooi-Geel-is-niet-Lelijk'-Strada.

Lorenz gingen we even helpen om zijn Quest van het dak af te krijgen. Dat is met z'n vieren niet echt een probleem.

Arjen en Lorenz zouden gaan racen. De 1-uurs-race. Zij liever dan ik. Ik begon nu toch wel mijn bovenbenen te voelen van de 100km met bagage.

Op zo'n kampeerterrein zie je soms hele mooie fietsen, zoals deze prachtige WAW.


Onze voorzitter had op het NVHPV-blog een oproep gedaan om in de kraam te gaan staan als vrijwilliger. Aangezien ik mij dit jaar niet had opgegeven als vrijwilliger, leek mij dit wel een leuk klusje. Ik ben echter van het kastje naar de muur gestuurd, toen ik aan verschillende mensen ging vragen waar ik die stand zou kunnen vinden. Volgens sommigen zou ik die stand zelf in de kantine moeten opbouwen, want daar in de hoek liggen wel wat spullen. Kijk maar.......

Nou ben ik redelijk assertief, maar om nou zomaar zelf te gaan bepalen wat er van al die spullen in de hoek in de stand terecht moest komen, ging mij toch net iets te ver. Er lag echt van alles en nog wat.
Na verschillende zoekpogingen, 'kastjes en diverse muren' heb ik de moed opgegeven en ben ik mij gaan onderdompelen in dat wat Cycle Vision wordt genoemd. Heerlijk.

Ik weet dat ik ondertussen links en rechts wel wat mede-liggers ben gaan leren kennen, maar dat het er zoveel waren had ik zelf niet eens in de gaten. Het viel zelfs de andere LOLlers op.

Op het terrein van de standhouders en het probeerparcours stond opeens de VeloTilt. Tja, ik weet het nog niet. Het commentaar dat de mensen met een VeloTilt-shirtje aan gaven, was in ieder geval niet altijd even positief. Of dat nou illustratief is voor deze fiets, weet ik uiteraard niet.


Hieronder foto's van 'net-voor-de-start-van-de-één-uurs-race'
 


 


Na deze race ging ik genieten van mooie stilstaande fietsen:

Een DF van 12,5kg
 

 De 3-wieler van Cygnus: klik hier

 Een DF van 25kg

 Prachtige vering ontworpen door Mike Burrows.


De alles-winnende BIRK Peregrin: klik hier


Om ongeveer half vijf was de prijsuitreiking van de NVHPV-fotowedstrijd met als thema 'Gezelligheid'.

De enige echte 'onze-Paul' had de eerste prijs. GEFELICITEERD. Het is dan ook een prachtige foto. Zeer LOL-waardig. De uitreiking vond plaats onder een enorm applaus van de andere LOL-aanwezigen.

Na deze prijsuitreiking gingen we Lorenz weer even helpen met zijn Quest. Lorenz zou trouwens ook die enorme foto voor Paul meenemen in de auto.

Om 18:00 uur gingen we naar het door ons van te voren betaalde en voor ons gereserveerde diner. Opeens stond er een enorme rij en wij besloten maar even te wachten. Dat hadden we misschien niet moeten doen, want toen wij aan de beurt waren was er eigenlijk niet heel veel eten meer over. Daar was ik trouwens niet eens zo erg verbaasd over, want ik had ook echt mensen met borden met enorme hoeveelheden eten voorbij zien komen. Gelukkig eet ik niet zo erg veel, maar ik vraag me af of iedereen genoeg heeft gehad. Op het laatst was er nog 'kale' pasta over, maar om dat nou te moeten eten........

Je komt ook echt van alles tegen op zo'n race-circuit ;)

Na gezellig te hebben nagetafeld gingen we terug naar de tenten en hebben we tot bijna middernacht heerlijk in een kringetje tussen de tenten zitten kletsen/dom ouwehoeren/serieus praten en alles wat daar tussen zit.

Na een nachtrust met een aantal wild-plas-momenten heb ik 's ochtends eerst heerlijk staan te douchen.
De foto hierboven is net daarvoor gemaakt. Tijdstip: 05:13uur.
Daarna stap ik de doucheruimte uit en vergeet even dat het gangetje ervoor zich bijna 25cm lager bevindt. Ik val voorover met mijn schouder 'gelukkig' tegen de deuropening, anders had ik namelijk een doodsmak gemaakt van bijna een meter naar beneden. Een beurse schouder en een paar flinke blauwe plekken heb ik aan dit avontuur overgehouden. Na het douchen ben ik bij Nico in de tent gekropen en ook Ed kwam er na zijn douchebeurt bij. Nico was in de tent voor zichzelf een heerlijk ontbijtje aan het maken, want hij had van te voren geen ontbijt besteld/betaald. Hij heeft een 3-persoons tent, maar zonder de binnentent leek het wel een 6-persoons :)  Er was dus plek genoeg voor ons en het ontbijt.

Dit keer komen we iets voor achten de ontbijtzaal binnen en nu gaan we 'expres' proberen om het buffet te openen. Op onze vraag: "Mogen we al iets te eten pakken?", wordt bevestigend gereageerd. En wederom staan de LOL-deelnemers als eerste in de rij. Vanuit de zaal horen we de uitroep: "LOL gaat weer als eerste ontbijten!" Erg LOLlig. Gelukkig kunnen de meesten er wel om lachen.

Na het eten komt onze voorzitter bij mij om te vragen of ik eventueel op deze zondagochtend nog in de NVHPV-stand wil gaan staan als vrijwilliger. Ik baal nog steeds een beetje van hoe het de vorige dag is verlopen, maar ik wil ook niet onsportief zijn. Dus ga ik het doen. Eerst gaan we echter de tenten afbreken en alles opruimen.

Ook Thom laat het thuisfront weten hoe het met hem gaat.

We zetten de fietsen bij de NVHPV-stand. Thom, Ed en ik blijven een hele tijd bij de stands en het probeerparcours en de anderen gaan naar de 3-uurs race kijken. Er is niet zoveel te doen bij de NVHPV-stand en ik ga dan ook heerlijk rondkijken bij de standhouders en uiteraard ga ik in de mooie rood-witte WAW proefrijden. Ik weet ook nog een Schwalbe Racer 47-559 te scoren bij vm.nl voor €25,-
Ik heb niet proefgereden in de DF van Werner. Ik ben namelijk veel te bang dat ik dan ook zo'n DF wil :)

Precies op tijd besluit ik om naar de tribune te gaan en kan ik mooi de laatste 25 minuten van de 3-uurs race zien. De Birk-tweewieler gaat gigantisch hard, maar nog veel mooier vind ik de roeifiets-strijd tussen Derk en Ymte. De halve tribune is voor Ymte en onder aanvoering van Hayco wordt hij enorm aangemoedigd. Dat laat ik natuurlijk niet over mijn kant gaan en ik doe dan ook mijn uiterste best om de 'master himself' als eerste over de finish te schreeuwen. Uiteindelijk wint natuurlijk de grootste roeifietser aller tijden: Derk Thijs.
De bedenker, ontwikkelaar, fabrikant en verkoper van o.a. mijn Carbon Thys 209 Rowingbike.

Na de finish gaan wij naar onze fietsen om te vertrekken. Er zijn namelijk mensen onder ons die een voetbalwedstrijd willen zien :(  Het zal duidelijk zijn dat ik dat niet ben.

Allemaal verzamelen. Nog even water tanken. En hieronder sta ik zelf ook nog op de (tweede) foto.

Wat is mijn XS-je toch een lekker klein fietsje ;)
 


De terugreis: eerste plaspauze.
 In Duitsland



De reis naar huis is veel prettiger dan de heenreis. Veel minder verkeerslichten en Marc houdt echt op een fantastische manier rekening met de wat minder krachtige fietsers. Heel rustig naar zo'n 32km/u optrekken. Op deze manier kost het gewoon veel minder kracht. Heerlijk.

Ik heb nu wel de gehele reis de podoloog-zooltjes in de sandalen en het gaat redelijk. Nog steeds heb ik regelmatig zere tenen en gloeiende voeten. Maar na elke pauze gaat het weer een heel stuk goed. Ook opvallend is dat als ik er naar niet mee bezig ben of eraan denk, het ook beter gaat. Tijdens het eten of praten merk ik er bijvoorbeeld veel minder van......... :)

Via Kleve en de bovenstaande brug bij Emmerich am Rhein rijden we naar 's-Heerenberg. We zijn nog maar nauwelijks in Nederland of het begint toch te stortregenen. Toch wel fijn soms, zo'n kliko-fiets.

We nemen onderweg als eerste afscheid van Marc en na Doetinchem rijden Ed, Thom en ik via Doesburg verder. De rest fietst naar Zutphen/Deventer.

Om klokslag 18:00 uur rijd ik bij Thom weg en een minuut later bel ik mijn vrouw om te vragen of Nederland al heeft gescoord........zij kijkt namelijk wel voetbal. Ik toch soms ook wel, maar ik ga er niet voor thuisblijven.

Na thuiskomst pak ik snel de fiets leeg en ga heerlijk heet douchen. Ik zie toch nog het laatste kwartier van de wedstrijd. Later blijkt dat het spannendste gedeelte van de wedstrijd te zijn geweest. Geluk dwing je af ;)

Heenreis: 96km

Terugreis: 106km


NB:
Ik ben nu 2 dagen verder en vanmiddag had ik nog behoorlijk zware benen. Ik ben benieuwd hoe het de andere LOL-gangers is vergaan?
Helaas heb ik nu last van de 'ring'-teen aan mijn rechtervoet. De linker voel ik nu bijna niet meer. Ach ja, we zien/merken het wel weer.

12 opmerkingen:

  1. Hallo Wim,

    Prima verslag. Mert veel plezier gelezen. Ik ben solo heen- en teruggereden en ik moet zeggen dat dat wel al die 170 kms wat saai was.

    Dus wellicht dat ik een volgende CV aanhaak...dat fietst volgens mij veel makkelijker en is ook gezelliger natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Wim,

    Nogmaals mijn dank dat ik in Nijmegen aan mocht sluiten.
    Volgende keer neem ik echt wel mijn wegenkaart mee ;-)

    Groet, Richard

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vind ik nou leuk, nou weet ik tenminste wie 'Velofan' is :)

      Verwijderen
    2. Heb ik zomaar mijn identiteit prijsgegeven..... :-)

      Verwijderen
  3. Hier die andere Richard met de WAW.. :-)
    het was leuk je en anderen te ontmoeten.
    Leuk verslag en leuke foto's...ik staat er weer vlot op.
    zojuist ook mijn verslagen gepost op mijn blog.
    tot de volgende keer.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. zeer mooi verslagje zeg ,met mooi plaatje,s
    32 dat haal ik nooit hehe

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. 32 km/u is met de Quest XS nou niet echt indrukwekkend. Met bepakking wordt het soms wel iets lastiger, maar meestal lukt dit redelijk eenvoudig.
      Woon-werk-verkeer gaat meestal rond de 40.

      Verwijderen
  5. Een DF van 12,5 Kg? Is dat met zonder wielen? :p

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kon het ook niet geloven, totdat ik dat ding optilde.

      Mijn roeifiets weegt 11kg en deze M DF (zoals het officieel genoemd werd) woog echt nauwelijks meer.

      Iedereen die het optilde keek echt met zo'n gezicht van 'hoe kan dit nou'. Wel grappig om te zien trouwens ;)

      Verwijderen
    2. Mijn Brompton weegt 13,0 :+

      Maar welke concessies hebben ze moeten doen om dat gewicht te bereiken? Meest schrale remmen, vaste versnelling, geen licht, geen bel, dunst mogelijke banden?

      Los daarvan: weet jij hoe ik ergens makkelijk kan zien waar er iemand antwoord op een reactie die ik gepost heb?

      Verwijderen