Een jaar geleden maakte ik tochten van maximaal 35km. Als ik dan moe maar tevreden thuis kwam, dan kon ik mij niet voorstellen dat er mensen waren die dat soort afstanden als een rondje ervaren.
Nu zijn we een jaar verder en ben ik blijkbaar zelf zo iemand geworden.
Ik had vandaag niet veel tijd en ik wilde heel graag nog even bij een collega langs om haar pasgeboren zoontje te bewonderen. Nou ja, pasgeboren.......hij is ondertussen al weer 2 maanden. Maar wel een erg leuk en schattig baby'tje. Het is toch alweer 11 jaar geleden dat onze jongste dochter er zo uit zag. Tijd vliegt, als je lol hebt...;)
Toen ik thuis kwam, had ik echt het gevoel dat ik een leuk rondje had gereden.....toen ik op de teller keek, bleken het 38km te zijn. Niet veel, maar ik ben dus nu zo iemand geworden. En het voelt goed.
Dst: 38
Mx: 43
Av: 24,3
:-D Haha! Met een max van 43 km/uur ben je bij racefietsers een topper, weet je dat wel?
BeantwoordenVerwijderen24 km/uur is ook meestal mijn gemiddelde met elke ligfiets omdat het relaxed rijden is. Voor de amateur racefietsers op zondag is dat een serieuze work-out.
Op de roeifiets is het ook meer een work-out dan een andere ligfiets. Marloes moest ook erg wennen. Maar ze heeft fanatiek geoefend en 50 km (ver) is geen probleem meer achter de Quest aan.
Ik heb een eigenbouw roeiert. Veel minder geavanceerd dan een Thys. Ik moest ook erg wennen en aanpassen tot het naar mijn wens was. De spierballen en buikspieren waren er wel door de aard van mijn werk, maar de pezen in mijn ellebogen speelde erg op. Toen ik meer op techniek ging roeien was ook dat probleem weg. 100 km haal ik wel maar dat is wel mijn max.
Verslavend hoor roeien. Maar wel met mooi weer. Marloes gaat het liefst altijd met de Thys.
Van Loenen richting het Apeldoorn/Dieren-kanaal gaat het lekker iets naar beneden. In Loenen ligt heerlijk glad asfalt en dan in één keer hard doortrekken tot aan het kanaal. Dat hele stuk rijd ik dan boven de 35km/u.
BeantwoordenVerwijderenIk probeer ook niet op kracht te roeien, maar soms stap ik toch weer in de valkuil van een te zwaar verzet.
Toen ik begon had ik volgens mij niet eens buikspieren....;) Ik kan ook pas sinds het begin van dit jaar echt constant doorroeien, daarvoor stopte ik toch regelmatig even met het maken van slagen. Misschien kon ik het al wel eerder, maar ik moest het ook gewoon even ontdekken, leek het wel.
Je hebt gelijk; het is verslavend.
Maar gelukkig wel een erg gezonde verslaving.