Ik wil Theo de BrandweerQuest en Marloes Mango54 nog een keer gaan bezoeken en dus ging ik vandaag de route alvast een keer "verkennen".
Op Twitter heb ik onderstaand bericht gezet:
Thuis/Beekbergen/Hoog Buurlo/Nieuw Milligen/Garderen/Meerveld/Apeldoorn West/Beekbergen/Thuis = Dst80, Mx53, Av24
Eigenlijk is dat toch wel mijn middag in een notendop.
Ik merk nu dat ik het tegen de heuvels op toch net iets te gek heb gedaan. Mijn knieën voelen aan als twee straalkacheltjes......:(
Volgende keer toch iets vaker terugschakelen.........;)
Naar beneden was het echter wel weer erg gezellig. Heerlijk knallen met tranen in de ogen van de toch nog koude wind. De 209 is zo'n strakke fiets, dat het nooit eng of "onverantwoord" voelt.
Ik heb vandaag eens geteld hoeveel slagen ik tegenwoordig ongeveer per 100m maak. Ik heb vandaag hele stukken op wegen gereden waar van die hectometer-paaltjes staan.
Tegen een heuvel op maak ik rond de 15 slagen per 100 meter. Soms zelfs nog meer.
Op een vlak stuk zijn het er ongeveer 10/12. En naar beneden knallend heb ik echt geen tijd gehad om te tellen...;) Soms maak ik dan misschien maar 4 slagen per 100 meter.....denk ik.
Al met al kom ik dan toch wel op een gemiddelde van >10 slagen per 100 meter.
Het blijft leuk die sit ups maken....ik bedoel dat roetsen.
Bijna thuis heb ik nog even een kopje thee gedronken en een giga-bokkenpoot gegeten bij een oud-collega.
Thuis heerlijk gedoucht.
M: Slager heeft u bokkenpootjes?
BeantwoordenVerwijderenS: Jawel meneer.
M: Loopt dat lastig he?.....
Flauw...
Wij waren dus ook van het lekkere fietsweer aan het genieten. Even een boodschap gedaan in Harskamp.
Op de terugweg bij Krachtighuizen knapte de aandrijfkabel van Marloes. Met wat prutsen in de kou weer een nieuwe erop gelegd.
Ik roei meestal 1 of 2 keer een lange rustige slag. Daarbij kom ik nauwelijks uit het zitje. Hooguit mijn schouders iets naar voren. Maar bij mijn roets heb ik het stoeltje ook rechter overeind staan dan bij een Thys.
Na die twee slagen hou ik even mijn benen gestrekt.
Ik merk dat Marloes ook meer een doorroeier is zonder pauze. Voor de snelheid maakt het nl. niks uit. De fiets blijft evengoed wel even doorrollen na een slag. Veel efficienter roeien vind ik.
Bergop of met tegenwind schakel ik meestal zelden. Maar ik heb dan ook niet zoveel keus in versnellingen als jullie. Ik heb een oude 3x7 dualnaaf met ketting.
De naaf staat permanent in 2, en ik schakel op het kransje 5,6 en 7. De rest is onbruikbaar.
Wel gaat mijn slagtempo in hyperstand. Dus kort en snel achter elkaar halen zonder pauze.
Als die warme knieen gaan jeuken vandaag, zit je goed.
Ja echt. Dan gaan de kleine beschadigingen in het weefsel herstellen. Dat betekend dat je sterker wordt.
Dankjewel voor je leuke reactie.
BeantwoordenVerwijderenIn het begin lukte het doorroeien bij mij dus gewoon niet. Ik moest echt om de zoveel slagen even achterover liggen. Daarom had ik dus ook echt behoefte aan een neksteuntje. Ik kon mij eigenlijk ook niet echt voorstellen hoe dat dan moet "dat constant doorroeien".
Sinds ik nu een "doorroeier zonder pauzes" ben geworden, merk ik dat ik dus langere afstanden kan afleggen. Ik kom in een veel beter ritme en roets dan ook echt wel 5, 8 of 10km achter elkaar door zonder te stoppen. Gewoon constant doorgaan dus.
Toen ik nog de techniek van "het tussendoor even liggen" toepaste, merkte ik dat ik veel vaker behoeft had aan een echte pauze. Hoe het werkt, weet ik niet. Maar voor mij werkt dit nu zo en ik ben er erg blij mee. Ik had namelijk niet verwacht dat ik ooit op zo'n manier zou kunnen roetsen. Dus ik ben blij.